آدم های بزرگ در همه زمینه های فکری، رفتاری و اخلاقی به عنوان برترین الگوها در جامعه مطرح می شوند. سیره زندگی امام خمینی (ره) و نوع آداب و معاشرت های آنها با اعضای خانواده شان برترین الگوی معاصر برای یک خانواده موفق خواهد بود.
علاقه و محبت و توجه به فرزند در تمامی گفتار و رفتارهای امام وجود داشته است. جایی که امام در ارتباط با درک کردن شرایط سنی و نوع حرکات و رفتاری که کودکان انجام می دادند فرموده اند: "بچه شیطون است. او باید شیطنت کند و بچهای که یک گوشه بیفتد و بخوابد، چهارزانو بنشیند، این بچه نیست، بزرگسال است.
شاید تصور اینکه رهبر یک ملت که آغازگر یک انقلاب در دنیا بوده است با کودکان بازی کند یا توجه به اینکه چه کودکی در چه سنی کدام بازی ها را باید انجام دهد کمی دشوار و خارج از ذهن باشد. اما فکر های بزرگ حکومتی مانع از دور شدن ایشان از فضای توجه به کودکان و حتی نوه هایشان نشده است.
"فریده مصطفوی" دختر امام میگوید: نوههای آقا همه شلوغ بودند: امام به دختر من که از شیطنت بچۀ خود گله میکرد، میگفتند: من حاضرم که ثوابی که تو از تحمل شیطنت حسین میبری، با ثواب تمام عبادات خودم عوض کنم.
س م/ ص گ